مقبوليت: به معناي پذيرش اصلي توسط اكثر افراد مي باشد. حال اين مقبوليت از طريق جمع آراء حاصل شود ويا به طرق ديگر.

از جمله نمونه هاي اعطاي مقبوليت به افراد اجماع افراد و انتخاب فرديست كه به او مقبوليت مي دهد.

ركن اصلي داشتن مقبوليت قبول داشتن اكثر افراد است و الا هيچ مقبوليتي حاصل نمي شود.

مشروعيت: اكثر افراد مشروعيت را دنباله رو مقبوليت مي دانند!!!

ولي مشروعيت ديني از طريق مجاري شرع است كه داده مي شود نه اجماع افراد بر فردي.

آنچه كه به فردي در اجماع و راي داده ميشود مقبوليت است ولي متاسفانه برخي مشروعيت را هم به فرد مي دهند.

حال راه شناخت مشروعيت ديني چگونه است؟

از منظر عقايد اسلامي مشروعيت از جانب خداوند داده مي شود نه گردهمايي افراد و اعطاي قداست در ظاهر مشروع به افراد.

در آيات و روايات متعدد مصداق افرادي را كه مشروعيت دارند بارها و بارها بيان شده و از آنها به نام هاي "اولي الامر" ، "وليكم" و... ياد شده است.

 پ.ن: بر اساس آيات و روايات ولي امر و اولي الامر مسلمين خدا و معصومين (سلام الله عليهم اجمعين) هستند.